| |
|---|
|
ANNE yn penlinio a gweddio wrth ei gwely. OTTO'n ochneidio'n drwm cyn cael y nerth i ddod i mewn i'r ystafell.
|
Tad
|
Barod am dy wely? Ma hi di bod yn ddiwrnod hir.
|
Anne
|
Dad…
|
Tad
|
Mi yda ni gyd di tawelu rwan.
|
Anne
|
Di blino odda chi.
|
Tad
|
Gwres ma'n deud arna ni gyd.
|
Anne
|
Da chi'n gwbod efo…
|
Tad
|
Peter?
|
Anne
|
Mi fyddwn ni'n treulio dipyn o amser efo'n gilydd yn yr atig. Ydi hynny'n y'ch poeni chi?
|
Tad
|
Ma isio bod yn ofalus a ninna'n byw ar ben y'n gilydd fel hyn.
|
Anne
|
Da ni'm yn wirion!
|
Tad
|
Nagwyt siwr. Ond ma isio bod yn ddisgybledig.
|
Anne
|
Dad!
|
Tad
|
Dwi'n dallt sud ma hi ar y ddau ohono chi ond ma raid i ti fod yn bendant hefo fo. Peidio gneud mwy na sy raid.
|
Anne
|
Be da chi'n feddwl da ni'n neud?
|
Tad
|
Ti'n gweld ma hogia ifanc yn licio mentro a ma isio i'r hogan ddangos yn glir be di be. Ddau ohona chi yng nghwmni'ch gilydd o hyd a ma beryg i betha fynd yn fler. Mae isio ti fod yn ofalus Anne. Sa well ti gadw dy bellter.
|
Anne
|
Mae o'n hogyn call.
|
Tad
|
Ge'i di ddigon o gyfla ar ol i ni adael fama i gyfarfod hynny lici di o hogia. Hynny ydi, o fewn rheswm! Ti'n gweld, dydi Peter ddim yn gymeriad mor gry a ti. Ma hi'n hawdd iawn dylanwadu arno fo a dydi o'm o'r hogyn mwya siarp!
|
Anne
|
Snob da chi Dad!
|
Tad
|
Ddim o gwbwl! Isio'r gora i ti dwi.
|
|
ANNE yn cael ei chyfareddu gan awydd i afael am ei thad. Mae'r ddau yn dal ei gilydd yn dynn am yn hir.
|
Anne
|
Da chi werth y byd Dad!
|
Tad
|
Cysga'n dawel y nghariad i. Os ddaw na unrhyw…
|
Margot
|
Dad!
|
Tad
|
Gad mi orffen. Os lwydda nhw i'n ffeindio ni dydan ni…
|
Margot
|
Da ni di bod trw hyn.
|
Tad
|
Ma'n bwysig y'n bod ni'n barod am beth bynnag ddaw.
|
Margot
|
Deud dim.
|
Tad
|
Peidio enwi neb.
|
Margot
|
Na i'm plygu.
|
Tad
|
Ddim amdana ti dwi'n boeni. Ma hi'n gallu bod mor fyrbwyll a gwirion.
|
Margot
|
A di Anne fawr gwell!
|
Tad
|
Margot! Sensitif di dy fam! Does gynni'm help!
|
Margot
|
Does ddim isio iddi weiddi gymaint ar Anne chwaith.
|
Tad
|
Ma raid ti wastad gadw llygad ar y ddwy achos ga'i ddim aros efo chi. Dyna sy'n cael ei ddeud. Ma nhw'n gwahanu'r dynion a'r merched. Ond fyddwch chi'ch tair yn gry efo'ch gilydd. A ma'n bwysig y'ch bod chi'n cadw'ch ysbryd. Bach o dynnu coes bob hyn a hyn!
|
Margot
|
Di Mam ddim yn dallt jocs rwan yn fama heb son os ydan ni yn…
|
Tad
|
Peidio tynnu sylw neb a dangos dim. Ag os oes raid ti ddeud rw gelwydd gola i gael Anne i neud i gwaith wel…
|
Margot
|
Ma isio mi ddeud clwydda rwan! Dwi'n cael cychwyn yn fama?
|
Tad
|
Mi wyt ti mor …
|
Margot
|
Peidio dangos dim byd Dad!
|
Tad
|
Na mi ydw i isio…
|
Margot
|
Does ddim angen.
|
Tad
|
Oes.
|
Margot
|
Dad!
|
Tad
|
Dwi wastad di bod mor falch ohona ti. Wastad. Paid ag anghofio hynny.
|
Margot
|
Ydi'r straeon am y… camps yn wir?
|
Tad
|
Straeon ydyn nhw Margot.
|
Margot
|
Straeon di cychwyn yn rwla dydyn?
|
Tad
|
I be sa nhw isio lladd a nhwtha'n gallu defnyddio pobol i weithio! Ma hynny'n sefyll i rewsm siwr.
|
Margot
|
Sbiwch be ma nhw di neud i ni'n barod!
|
Tad
|
Pan fyddwn ni'n rhydd a nol efo'n gilydd yn un teulu hapus mi gawn ni…
|
Margot
|
Ddechra ffraeo'n iawn fel oedda ni adra!
|
Tad
|
Dyna ma dy fam yn neud yli! Practisio at hynny!
|
Margot
|
Na i'm o'ch siomi chi.
|
Tad
|
Da'r Hogan.
|
Llais
|
Dydd Sadwrn, Chwefror 12 1944. Mae'r haul yn disgleirio, yr awyr yn las dwfn, mae na awel fendigedig ac rydw i'n dyheu- yn dyheu yn wirioneddol ─ am bopeth; sgwrs, rhyddid, ffrindiau, bod ar fy mhen fy hun. Rydw i'n dyheu… am gael crio. Rydw i'n teimlo fel pe bawn i ar fin ffrwydro. Mi wn byddai crio o help, ond alla i ddim. Rydw i mewn stad o ddryswch llwyr, heb wybod be i ddarllen, beth i'w ysgrifennu, beth i'w neud. Y cyfan wn i ydi fy mod i'n dyheu am rywbeth.
|