Dewis Anorfod

Ciw-restr ar gyfer Alice

 
(1, 0) 25 O, y ti sydd 'na, Maggie.
(1, 0) 26 A minnau'n gobeithio mai nhad oedd ar ei ffordd allan.
(Maggie) Camsyniad wnest ti.
 
(Maggie) {Mae'n croesi'r llwyfan ac yn eistedd wrth y ddesc ar y chwith.}
(1, 0) 29 Mae e'n hwyr y bore 'ma.
(Maggie) 'Roedd e'n hwyr yn codi.
 
(Vickey) Fe fydd arno eisiau rhywbeth i godi tipyn ar ei galon felly.
(1, 0) 37 Fe garwn i pe bai'n mynd i'w mofyn ar unwaith.
(Vickey) Wyt ti'n disgwyl rhywun yma, Alice?
 
(Vickey) Wyt ti'n disgwyl rhywun yma, Alice?
(1, 0) 39 Ydw; gwyddost hynny o'r gora.
(1, 0) 40 A byddaf yn ddiolchgar i chi eich dwy os gadewch y siop pan ddaw e.
(Vickey) Fe wna' i hynny drosot ti, Alice, os bydd nhad wedi mynd allan; ond feiddia'i ddim gadael y siop cyn 'i fod e o'r golwg.
 
(Albert) Bore da, Miss Alice.
(1, 0) 46 Bore da, Mr. Prosser
 
(1, 0) 48 Nid yw nhad wedi mynd allan eto; mae e'n ddiweddar heddiw.
(Albert) O!
 
(Albert) {Sylla'n wirion ar ALICE ac â allan.}
(1, 0) 119 Wel, Maggie, gwyddwn yn dda dy fod yn fenyw o fusnes, ond ar 'y ngair i─
(Maggie) {Yn dychwelyd i'r dde, yn codi'r hên sgidiau a'u gosod ar silff, ar y dde.}
 
(Maggie) Mae ganddo ormod o amser i'w wastraffu.
(1, 0) 123 Fe wyddost pam mae e'n dod yma.
(Maggie) Gwn y dylai dalu rhent am gael treulio cymaint o amser yma.
 
(Maggie) {Yn croesi o flaen y cownter i'r chwith.}
(1, 0) 129 Mae o'r gora i hên ferch fel ti i siarad, ond gan fod nhad yn anfodlon inni fynd allan gyda bechgyn ifainc, ymhle arall y gall Albert a minnau gwrdd ond yn y siop pan fydd nhad ei hunan allan?
(Maggie) Os yw e am dy briodi di, pam na wnaiff e hynny?
 
(Maggie) Os yw e am dy briodi di, pam na wnaiff e hynny?
(1, 0) 131 Rhaid caru cyn priodi.
(Maggie) Does dim rhaid iddi fod felly.
 
(Hobson) Wel; wel, myn─
(1, 0) 154 Peidiwch â rhegi, nhad.
(1, 0) 155 HOBSON
 
(1, 0) 157 Na.
(1, 0) 158 Yn hytrach na rhegi fe eistedda'i i lawr.
 
(1, 0) 160 Nawr, gwrandewch arna'i, chi'ch tair.
(1, 0) 161 Rwy'i wedi gwneud fy meddwl i fyny.
(1, 0) 162 Chymra'i ddim ordors gennych chi.
(1, 0) 163 Beth nesa', tybed?
(1, 0) 164 Mae digon o chwant arna'i roi eitha gwers ichi bob un.
(Maggie) Rwy'n siwr fod Mr. Heeler yn aros am danoch yn Y Bedol, nhad.
 
(Hobson) Rwyt yn ferch brydferth ond yr wyt yn ffroen-uchel, a mae merch ffroenuchel mor atgas imi a chyfreithiwr.
(1, 0) 177 Os awn ni i'r drafferth o baratoi bwyd i chi nid arwydd ein bod yn ffroen-uchel yw gofyn i chi beidio â bod yn ddiweddar i ginio.
(Vickey) Rhoi a chymryd yw hanes pawb, nhad.
 
(Hobson) Pwy oedd yn gwisgo dillad newydd yr wythnos ddiwetha?
(1, 0) 193 Rydych yn cyfeirio at Vickey a mi, debig.
(Hobson) Ydw.
 
(Hobson) Fe'th welais di ac Alice drwy ffenestr parlwr Y Bedol nos Iau, a dyna 'nghyfaill Sam Minns─
(1, 0) 206 Tafarnwr!
(Hobson) {Yn troi.}
 
(1, 0) 214 Nhad!
(Hobson) Ac roedd y clap yn siglo wrth i chi gerdded a chwithau'n sangu ar y ddaear fel pe buasai llosg-eira ar eich traed, ie, eich penliniau yn gwegian o'tanoch chi, ond a'ch pennau yn y gwynt yn warsyth a ffroen-uchel.
 
(Hobson) Digywilydd-dra noeth!
(1, 0) 217 Na, nid digywilydd-dra, nhad; ond dyna'r ffasiwn—i wisgo "bustles."
(Hobson) Ffasiwn y diawl, ddweda'i.
 
(Hobson) Dyw hynny ddim yn weddus yn y wlad hon.
(1, 0) 234 Fe ddaliwn ni i wisgo yn ol y ffasiwn, nhad.
(Hobson) O'r gora.
 
(Hobson) Fe ddewisa'i bob o ŵr i chi, dyna beth wna'i.
(1, 0) 241 Allwn ni ddim dewis gwŷr inni ein hunain?