Macbeth

Ciw-restr ar gyfer Banquo

(Y Ddewines gyntaf) Cyfwrdd eto, bryd y daw
 
(Macbeth) Ni welais i erioed ddydd mor arw ac mor deg.
(1, 3) 100 Pa faint o ffordd y sydd oddiyma i Forres?
(1, 3) 101 Pa bethau yw'r rhai hyn, mor wyw a gwyllt eu trwsiad, nad tebyg ynt i drigolion daear, ac eto sydd arni?
(1, 3) 102 Ai byw chwi?
(1, 3) 103 Neu a ydych unpeth y dichon dyn ei holi?
(1, 3) 104 Mi dybygwn eich bod yn fy neall, gan fod y naill a'r llall ohonoch ar unwaith yn dodi ei bys migyrnog ar ei gwefus deneu.
(1, 3) 105 Merched a ddylech fod, wrth eich golwg, ac eto, y mae eich barfau'n gwahardd i mi ddehongli mai dyna ydych.
(Macbeth) Lleferwch, os medrwch, pa beth ydych chwi?
 
(Y drydedd Ddewines) Henffych, Macbeth, a fyddi frenin wedi hyn!
(1, 3) 111 Hawyr! pam y cyffrowch gymaint, ac edrych fel pe bai arnoch ofn y pethau y mae hyfryted swn ynddynt?
(1, 3) 112 A chwithau, yn enw'r gwir, ai drychiolaethau ydych, ai'r hyn y mae ei lun allanol arnoch?
(1, 3) 113 Yr ydych yn cyfarch fy nghydymaith urddasol â gras yn awr ac a darogan gwych am urddasol feddiant a brenhinol obaith, onid yw'r cwbl fel cyfaredd arno; wrthyf fi, ni leferwch.
(1, 3) 114 O gellwch chwi chwilio hadau amser, a dywedyd pa ronyn a dyf a pha'r un na thyf, lleferwch wrthyf finnau, nad wyf yn deisyf nac yn ofni na'ch cariad na'ch cas.
(Y Ddewines gyntaf) Henffych!
 
(Macbeth) Tynghedaf chwi, llefarwch!
(1, 3) 129 Mae byrlymau ar dir fel ar ddwr, a dyma rai o honynt.
(1, 3) 130 I ba le y diflanasant?
(Macbeth) I'r awyr, y mae'r hyn oedd megis sylwedd wedi toddi i'r gwynt.
 
(Macbeth) Mynaswn ped arosasent!
(1, 3) 133 A oedd yma'r fath bethau ag yr ydym yn siarad am danynt, ynte a fwytasom ni'r gwreiddyn gwenwynig sy'n gwneuthur y rheswm yn garcharor?
(Macbeth) Bydd eich plant chwi'n frenhinoedd.
 
(Macbeth) Bydd eich plant chwi'n frenhinoedd.
(1, 3) 135 Byddwch chwithau'n frenin eich hunan.
(Macbeth) A phendefig Cawdor hefyd, onid e?
 
(Macbeth) A phendefig Cawdor hefyd, onid e?
(1, 3) 137 Ie, dyna'r gair yn union.
(1, 3) 138 Ond pwy sydd yma?
(Ross) Macbeth, derbyniodd y brenin y newyddion am dy lwyddiant; a phan fo ef yn darllen dy antur di ym mrwydr y gelynion, y mae ei syndod a'i ganmoliaeth yn ymryson a'i gilydd pa un a ddylai fod yn eiddot ti neu eiddo ef;
 
(Ross) Ac fel ernes o anrhydedd mwy, fo barodd i mi drosto dy alw'n Arglwydd Cawdor; ac ar yr urddas, henffych deilwng arglwydd, canys eiddot yw.
(1, 3) 145 Pa beth!
(1, 3) 146 A ddichon y diafol ddywedyd y gwir?
(Macbeth) Mae Arglwydd Cawdor eto'n fyw, paham yr ydych yn fy ngwisgo â dillad benthyg?
 
(Macbeth) Onid ydych yn gobeithio y bydd eich plant chwi'n frenhinoedd, am nad addawyd iddynt lai gan y rhai a roes i mi arglwyddiaeth Cawdor?
(1, 3) 156 Fe ddichon hynny, o'i gredu'n llwyr, eich ennyn chwi eto hyd at y goron, heblaw arglwyddiaeth Cawdor.
(1, 3) 157 Ond rhyfedd yw, er mwyn ein hennill i'n niwed ein hunain, y mae cyfryngau'r tywyllwch yn fynych yn dywedyd y gwir wrthym, gan ein hennill â rhyw fân bethau gonest i'n bradychu i bethau o'r pwys mwyaf.—
(1, 3) 158 Atolwg, geraint, un gair.
(Macbeth) {Wrtho'i hun.}
 
(Macbeth) y mae fy meddwl, nad yw'r mwrdwr ynddo eto namyn rhyw ledrith, yn f'ysgwyd gymaint fel y mae ofer dyb yn mygu gallu gweithred, a dim nid oes namyn nad yw.
(1, 3) 167 Gwelwch y synfyfyrdod y mae'n cydymaith ynddo.
(Macbeth) {Wrtho'i hun.}
 
(Macbeth) Os myn siawns fy ngwneuthur i'n frenin, dioer, coroned siawns fi, heb i mi mo'r symud.
(1, 3) 170 Nid yw ei urddau newydd, mwy na'n dillad dieithr yn gorwedd yn wastad ar a fo tanynt namyn drwy gymorth arfer.
(Macbeth) {Wrtho'i hun.}
 
(Macbeth) Y mae'r amser a'r awr yn rhedeg drwy y dydd garwaf.
(1, 3) 174 Deilwng arglwydd, yr ym at eich galwad pan fynnoch.
(Macbeth) Rhowch i mi eich ffafr, yr oedd pethau anghofiedig yn moedro f'ymennydd dwl.
 
(Macbeth) Meddyliwch am a ddamweiniodd, a phan gaffom amgen hamdden, wedi y bo i'r ysbaid bwyso'r peth, gadawer ini ymddiddan y naill a'r llall yn galon rydd.
(1, 3) 179 Yn llawen iawn.