Hamlet, Tywysog Denmarc

Ciw-restr ar gyfer Brenines

(Bernardo) Pwy sydd yna?
 
(Brenin) Yn gorphwys yn ein gallu i'w wellâu.
(2, 2) 1389 Foneddion da, siaradodd lawer iawn
(2, 2) 1390 Am danoch chwi; a sicr wyf nad oes
(2, 2) 1391 Dau ddyn yn fyw y glyna wrthynt fwy.
(2, 2) 1392 Os boddia chwi i ddangos atom ni,
(2, 2) 1393 Y fath foneddrwydd ac ewyllys da,
(2, 2) 1394 Fel ag i dreulio 'ch hamser gyda ni
(2, 2) 1395 Am enyd, er cyfnerthiad, ac er budd
(2, 2) 1396 I'n gobaith, ac am eich hymweliad caiff
(2, 2) 1397 Fath ddiolchgarwch ag a weddai i
(2, 2) 1398 Gof brenin.
(Rosencrantz) Gallasai eich mawrhydi, eich dau,
 
(Brenin) Ein diolch, Rosencrantz, gu Guildenstern.
(2, 2) 1410 Ein diolch, Guildenstern, gu Rosencrantz,
(2, 2) 1411 Ac erfyn ydwyf arnoch i ymwel'd
(2, 2) 1412 Yn union â fy rhy-newidiol fab —
(2, 2) 1413 Ewch, rai o honoch, ac arweiniwch hwynt
(2, 2) 1414 I'r lle mae Hamlet.
(Guildenstern) Nef wnelo fod ein presenoldeb a'n
 
(Guildenstern) Yn gysur ac yn gymhorth iddo ef.
(2, 2) 1418 Amen! felly boed!
(Polonius) Mae 'n negesyddion ni, fy arglwydd da,
 
(Brenin) Eich mab.
(2, 2) 1442 Yr wyf yn amheu; nid yw 'n ddim
(2, 2) 1443 Ond marw'i dad; a chyda hyny ein
(2, 2) 1444 Priodas fyrbwyll ni.
(Brenin) Wel, ni a'i chwiliwn ef. Mawr groesaw i chwi,
 
(Polonius) Orphwyllog; ond gadawn i hyny fod.
(2, 2) 1502 Rhowch fwy o sylwedd, gyda llai o gelf.
(Polonius) Fy rhïan, tyngaf nad wy 'n arfer dim
 
(Polonius) |Yn ei godidog fynwes wên, y pethau hyn, etc
(2, 2) 1525 A ddaeth hyn oddiwrth Hamlet ati hi?
(Polonius) Aroswch beth, fy rhïan; byddaf fi
 
(Brenin) A dybiwch chwi mai hyny yw?
(2, 2) 1574 Gall fod, mae yn bur debyg.
(Polonius) A fu rhyw dro
 
(Polonius) O fewn y cyntedd hwn.
(2, 2) 1591 Efelly gwna,
(2, 2) 1592 Yn wir.
(Polonius) Ac ar yr adeg hon fe gaiff fy merch
 
(Brenin) A fynwn wneuthur prawf o hono ef.
(2, 2) 1604 Ond gwelwch, mor druenus mae yn d'od,
(2, 2) 1605 Yr adyn truan, ac yn darllen mae.