|
|
|
(Bernardo) Pwy sydd yna? |
|
|
|
(Brenin) Yn gorphwys yn ein gallu i'w wellâu. |
(2, 2) 1389 |
Foneddion da, siaradodd lawer iawn |
(2, 2) 1390 |
Am danoch chwi; a sicr wyf nad oes |
(2, 2) 1391 |
Dau ddyn yn fyw y glyna wrthynt fwy. |
(2, 2) 1392 |
Os boddia chwi i ddangos atom ni, |
(2, 2) 1393 |
Y fath foneddrwydd ac ewyllys da, |
(2, 2) 1394 |
Fel ag i dreulio 'ch hamser gyda ni |
(2, 2) 1395 |
Am enyd, er cyfnerthiad, ac er budd |
(2, 2) 1396 |
I'n gobaith, ac am eich hymweliad caiff |
(2, 2) 1397 |
Fath ddiolchgarwch ag a weddai i |
(2, 2) 1398 |
Gof brenin. |
|
(Rosencrantz) Gallasai eich mawrhydi, eich dau, |
|
|
|
(Brenin) Ein diolch, Rosencrantz, gu Guildenstern. |
(2, 2) 1410 |
Ein diolch, Guildenstern, gu Rosencrantz, |
(2, 2) 1411 |
Ac erfyn ydwyf arnoch i ymwel'd |
(2, 2) 1412 |
Yn union â fy rhy-newidiol fab — |
(2, 2) 1413 |
Ewch, rai o honoch, ac arweiniwch hwynt |
(2, 2) 1414 |
I'r lle mae Hamlet. |
|
(Guildenstern) Nef wnelo fod ein presenoldeb a'n |
|
|
|
(Guildenstern) Yn gysur ac yn gymhorth iddo ef. |
(2, 2) 1418 |
Amen! felly boed! |
|
(Polonius) Mae 'n negesyddion ni, fy arglwydd da, |
|
|
|
(Brenin) Eich mab. |
(2, 2) 1442 |
Yr wyf yn amheu; nid yw 'n ddim |
(2, 2) 1443 |
Ond marw'i dad; a chyda hyny ein |
(2, 2) 1444 |
Priodas fyrbwyll ni. |
|
(Brenin) Wel, ni a'i chwiliwn ef. Mawr groesaw i chwi, |
|
|
|
(Polonius) Orphwyllog; ond gadawn i hyny fod. |
(2, 2) 1502 |
Rhowch fwy o sylwedd, gyda llai o gelf. |
|
(Polonius) Fy rhïan, tyngaf nad wy 'n arfer dim |
|
|
|
(Polonius) |Yn ei godidog fynwes wên, y pethau hyn, etc |
(2, 2) 1525 |
A ddaeth hyn oddiwrth Hamlet ati hi? |
|
(Polonius) Aroswch beth, fy rhïan; byddaf fi |
|
|
|
(Brenin) A dybiwch chwi mai hyny yw? |
(2, 2) 1574 |
Gall fod, mae yn bur debyg. |
|
(Polonius) A fu rhyw dro |
|
|
|
(Polonius) O fewn y cyntedd hwn. |
(2, 2) 1591 |
Efelly gwna, |
(2, 2) 1592 |
Yn wir. |
|
(Polonius) Ac ar yr adeg hon fe gaiff fy merch |
|
|
|
(Brenin) A fynwn wneuthur prawf o hono ef. |
(2, 2) 1604 |
Ond gwelwch, mor druenus mae yn d'od, |
(2, 2) 1605 |
Yr adyn truan, ac yn darllen mae. |