|
|
|
(Hlin) PROLOG |
|
|
113 |
O mam... |
|
|
115 |
Tadcu, mae Rofer wedi marw. |
116 |
Mae Ifan yn torri bedd iddo fe yn y cae. |
117 |
Beth ddigwyddodd iddo fe, tadcu? |
|
(Mrs Lloyd) Rhaid i ti beidio â holi beth a ddigwyddodd i Rofer, Dafydd. |
|
|
|
(Mrs Lloyd) Rhaid i ti beidio â holi beth a ddigwyddodd i Rofer, Dafydd. |
120 |
Ond pam, mam? |
|
(Mrs Lloyd) Fe gei di gi arall yn ei le. |
|
|
|
(Mrs Lloyd) Fe gei di gi arall yn ei le. |
122 |
Dydw i ddim am gi arall—eisiau Rofer sydd arna i. |
|
|
124 |
Pam mae Rofer wedi marw, tadcu? |
125 |
A fuodd e'n gwneud drwg? |
|
(William) Naddo, machgen i. |
|
|
|
(William) Wnaeth Rofer ddim drwg erioed. |
128 |
Pam mae e wedi marw, ynte? |
|
(William) Fe ddweda i wrthyt ti maes o law. |
|
|
|
(William) Fe ddweda i wrthyt ti maes o law. |
130 |
Ond rydw i am gael gwybod nawr. |
131 |
Roedd e'n iawn pan es i i'r ysgol bore heddiw. |
132 |
Fe ddaeth gyda mi i ben draw'r cae. |
133 |
Ac mae Ifan yn pallu dweud beth a ddigwyddodd. |
134 |
Roedd ei'n dweud wrthyf am ofyn i chi. |
|
(Mrs Lloyd) {Yn cydio ynddo a'i dynnu ati eto.} |
|
|
138 |
Chi laddodd Rofer, tadcu! |
139 |
Dyna pam na ddwedwch chi. |
|
(William) Fi! |
|
|
|
(William) Nage, machgen i, fuaswn i ddim yn debyg o wneud hynny. |
142 |
Pam na ddwedwch chi ynte? |
|
(William) Cael ei saethu wnaeth e, Dafydd; Ifan a'i cafodd yn gorwedd yn... |
|
|
146 |
Na! |
147 |
Rydw i am gael gwybod. |
148 |
Pwy saethodd e, tadcu? |
|
(William) Fe fynn gael gwybod ac y mae ganddo hawl i gael gwybod. |
|
|
156 |
Dwedwch, tadcu! |
|
(William) Mae'n rhaid iddo gael gwybod, Rachel. |
|
|
162 |
Dwedwch, tadcu. |
163 |
Pwy saethodd Rofer? |
|
(William) {Yn rhoi eì ddwy law ar ei ysgwyddau ac yn syllu i'w wyneb.} |
|
|
|
(William) Shincyn Rhydyfran a'i saethodd e, Dafydd. |
166 |
Ond pa ddrwg oedd Rofer wedi'i wneud? |
|
(William) Wnaeth e ddim drwg o gwbl. |
|
|
|
(William) Wnaeth e ddim drwg o gwbl. |
168 |
Pam ynte? |
169 |
Pam ynte? |
|
(William) Fe ddoi di i wybod y rheswm wedi i ti dyfu i fyny, Dafydd. |
|
|
|
(William) Fe ddoi di i wybod y rheswm wedi i ti dyfu i fyny, Dafydd. |
171 |
Ond doedden ni ddim wedi gwneud un drwg i'w ci nhw. |
172 |
Ydych chi ddim yn mynd i gosbi pobol Rhydyfran, tadcu? |
173 |
Ydych chi ddim yn mynd i saethu eu ci nhw? |
|
(Mrs Lloyd) Dafydd! |
|
|
|
(Mrs Lloyd) Dwyt ti ddim i ddweud pethau felna. |
176 |
Ydych chi ddim, tadcu? |
177 |
Os na wnewch chi, fe wna i pan fydda i wedi tyfu i fyny. |
|
(Mrs Lloyd) {Yn cydio ynddo yn drwsgl.} |
|
|
181 |
Ond fy nghi i oedd Rofer. |
182 |
Doedd ganddyn nhw ddim hawl i'w saethu e. |
|
(Mrs Lloyd) Fe gei di gi eto... |
|
|
|
(Mrs Lloyd) Fe gei di gi eto... |
184 |
Dydw i ddim eisiau ci arall. |
185 |
Fe gofia i am hyn pan fydda i... pan fydda i wedi tyfu i fyny. |
|
|
187 |
Faint sy'n raid i mi dyfu eto, tadcu, cyn bydda i'n ddigon mawr i handlo dryll? |