Caradog

Ciw-restr ar gyfer Desc

(1, 1) 1 YR OLYGFA GYNTAF. GORCHFYGU CESAR.
(1, 1) 2 Yr Olygfa,—Coedwig.
(1, 1) 3 Swn brwydro i'w glywed. Llefau uchel. Cledd thariannau'n cyd-daro. Yna yn distewi. Venutius, Brenin y Brigantwys, a Vellocatus, ei gludydd arfau, yn dod i fewn—L 2.
(Venutius) Pa le mae byddin Rhufain wedi mynd?
 
(Venutius) Gwell gennyt chwareu â merch nac ymladd dyn.
(1, 1) 21 Swn y brwydro yn ail gychwyn.
(Venutius) Clyw! {Yn codi ei law, a gwrando.} Dacw swn y brwydro, Vellocatus.
 
(Venutius) O'm plegid i o'r blaen!
(1, 1) 35 Swn y brwydro'n cryfhau.
(Venutius) Clyw swn y brwydro'r dyn! Gwŷr Prydain a
 
(Venutius) Ei gledd o blaid ei wlad! {Yn tynnu allan ei gledd.} Hwre dros Brydain!
(1, 1) 40 Rhuthra allan.—R 3.
(Vellocatus) {Yn esgus ei ganlyn, yna yn troi yn ol.} Dos! Ffolddyn! Dos i Annwn ddofn, os mynni!
 
(Vellocatus) Fry i'r entrych—a byddwn ben, nid gwas!
(1, 1) 49 Swn y brwydro'n agoshau. Yntau'n gwrando.
(Vellocatus) Daw'r rhyfel tuag yma! Ymguddio raid!
 
(Vellocatus) Daw'r rhyfel tuag yma! Ymguddio raid!
(1, 1) 51 Yn ymguddio. Os bydd lle i ymguddio, megys ffug goeden tua Dd, ymguddied fan honno; os amgen yn y gongl Dg modd y gallo gilio allan drwy L3, a dod yn ol pan fydd eisieu. Nifer o Filwyr Rhufeinig yn dod i fewn—R 2, yn ffoi allan—L 1. Vellocatus yn edrych allan yn wyliadwrus o'i ymguddfan. Claudius Cesar a dau o'i fìlwyr yn ei gynorthwyo yn dod i fewn—R 3. Safant ennyd. Gallant sefyll fel hyn: Milwr 1, De; Cesar Dd; Milwr 2, Cc.
(Cesar) Gwaefì! A raid i Cesar ffoi!
 
(Milwr 2) Clywch eto swn y brwydro'n agoshau! {Yn codi ei law, troi ei ben yn ol, a gwrando.}
(1, 1) 56 Swn y brwydro i'w glywed yn amlycach ac yn nes.
(Cesar) Rhaid imi droi yn ol i gynorthwyo'm gwŷr. {Yn ysgwyd ei hun i rhydd.}
 
(Cesar) A'r gwarth ar Cesar daflwyd heddyw!
(1, 1) 72 Y tri yn myned allan yn frysiog trwy L 3. Vellocatus yn dod i'r golwg ac yn edrych ar eu hol.
(Vellocatus) Caradog yn fuddugol! Cesar ffodd!
 
(Vellocatus) Gymerwyd 'nawr gan Cesar! Ust! Venutius yw!
(1, 1) 79 Yn ymguddio yn L 2. Venutius a Milwyr Prydeinig yn dod i fewn—R 2. Safant tua Cd.
(Venutius) le, Cesar ydoedd! Ond pa ffordd yr aeth? {Edrych o gwmpas.}
 
(Venutius) Ha! Dyma olion traed ryw ffoedigion! Dowch! {Cyfeirio a'i fys at ol traed, ac yn cychwyn tua L 3.}
(1, 1) 82 Vellocatus yn ymddangos yn L 1, yn chwifio eí gledd noeth.
(Vellocatus) Ffordd yma yr aeth Cesar! {Cyfeirio ei gledd at L 1.} Nid yw'n mhell!
 
(Venutius) A welaist ef! Hwre! Awn! Daliwn Cesar!
(1, 1) 86 Ant allan ar ol Vellocatus trwy L 1. Milwyr Rhufeinig eraill yn dod $ fewn—R 3, gan edrych yn ddychrynedig wysg eu cefnau, a ffoi allan—L 2. Milwyr Prydeinig â'u cleddyfau noeth yn erlid yr un llwybr. Genwissa, Merch Cesar, yn dod i fewn—R 2, yn llesg a dychrynedig.
(Genwissa) Och fì! Pa beth, pa beth a wnaf!
 
(Genwissa) Yn orchfygedig! Minnau—beth a wnaf!
(1, 1) 90 Tra yn siarad, rhodia ol a blaen o Ca i Ag ac yna i Ed lle y syrthia. Yn yr ymddiddan wedyn saif Afarwy tua Cc a'i wyr tu ol iddo; saif Venutius tua Bf a'i wyr tu ol iddo yntau; bydd Genwissa felly o hyd yngolwg y gynulleidfa.
(Genwissa) Ni feiddiaf ffoi y ffordd yr aeth fy nhad:
 
(Genwissa) O dacw hwynt yn dod!
(1, 1) 96 Syrthia i'r ddaear mewn llewyg. _ Afarwy, Brawd Caradog, a Milwyr Prydeinig yn dod i fewn—R 2. Wunutios a'i gymdeithion yn dychwelyd—L 1. Yn cyfarfod.
(Venutius a'i Filwyr) {Yn cyfarch Afarwy.} Afarwy D'wysog! Henffych!
 
(Afarwy) {Yn cyfarch yn ol.} Ac iti, Venutius ddewr. Pa hanes sydd?
(1, 1) 99 Genwissa yn dadebru; yn codi ei phen, a gwrando.
(Venutius) Diangodd Cesar ar ein gwaethaf oll!
 
(Afarwy) Ha! Pwy yma sy'n ymguddio!
(1, 1) 104 Yn troi, canfod Genwissa; mynd ati. Yna yn troi o'r neilldu mewn dychryn.
(Afarwy) Y duwiau drugarhaont! Genwissa yw!
 
(Afarwy) Rhaid imi ffugio fel na'm hadwaen i!
(1, 1) 107 Yn troi yn ol at Genwissa; ymaflyd yn ei llaw, a'i chodi ar ei thraed, gan siarad yn swrth wrthi.
(Afarwy) Wel! Dyma 'sglyfaeth ryfel, onide!
 
(Afarwy) {Wrth ei filwyr:} A chwithau, ewch yn ol tua gwersyll Prydain!
(1, 1) 132 Venutius a'r Milwyr oll yn cyfarch Afarwy. Yna yn myned allan—R 1—dan ganu CAN Y MILWYR. Gwel y gerddoriaeth, hysbysiad ar yr amlen.
(Venutius a'i Filwyr) Prydain sy'n rhydd!
 
(Afarwy) {Codi; rhoi ei law ar ei hysgwydd.} Ti a'i gwyddost yn dy galon.
(1, 1) 203 Troi yn ol, y ddau yn wynebu eu gilydd gan ymaflyd yn nwylaw eu gilydd.
(Genwissa) Gwn; mi a'i gwn, neu mae fy nghalon ffol
 
(Genwissa) Yn twyllo'm pen sy'n ffolach fyth.
(1, 1) 206 Safant ennyd. Try Afarwy ei olwg draw. Genwissa yn edrych yn ddiysgog arno.
(Genwissa) Wel?
 
(Genwissa) Yr ateb fynnai'm calon 'nawr ei ro'i!
(1, 1) 245 Ymaflant yn nwylaw eu gilydd, safant ennyd gan syllu yngwyneb y naill y llall.
(Afarwy) Wel, tyred! Awn i wersyll Cesar!
 
(Afarwy) Wel, tyred! Awn i wersyll Cesar!
(1, 1) 247 Ant allan—L 1. Llen yn syrthio.