| (0, 1) 3 | Mehefin 12, 1942. |
| (0, 1) 4 | Rydw i'n gobeithio y galla i ymddiried y cyfan i ti gan nad ydw i erioed wedi gallu ymddiried yn neb o'r blaen, ac yn gobeithio y byddi di'n gefn ac yn gysur mawr i mi. |
| (Anne) Paid! | |
| (Anne) Margot tyd yn… | |
| (0, 2) 50 | Dydd Sadwrn, Gorffennaf 11, 1942. |
| (0, 2) 51 | Dwi ddim yn meddwl y do' i byth i deimlo'n gartrefol yn y ty yma ond dydi hynny ddim yn golygu fy mod yn ei gasau. |
| (0, 2) 52 | Mae fel bod ar wyliau mewn rhyw westy digon od. |
| (0, 2) 53 | Efallai fod hynny'n ffordd ryfedd o edrych ar bethau, ond felly dwi'n teimlo. |
| (0, 2) 54 | Mae'n le perffaith i guddio. |
| (0, 2) 55 | Efallai ei fod yn damp a'r waliau'n gam, ond go brin fod yna guddfan fwy cyfforddus yn unman. |
| (Margot) Charades? | |
| (Peter) Dwi am fynd at y lleill os ydi hynny'n iawn gynno chi! | |
| (0, 3) 162 | Dydd Gwener, Tachwedd 20, 1942. |
| (0, 3) 163 | Beth bynnag dwi'n ei neud, alla i ddim peidio a meddwl am y rhai sydd wedi mynd. |
| (0, 3) 164 | Rydw i'n dal fy hun yn chwerthin ac yn cofio nad oes gen i hawl bod mor hapus. |
| (0, 3) 165 | Ond a ddyliwn i dreulio'r diwrnod cyfan yn crio? |
| (0, 3) 166 | Na, alla i ddim gneud hynny, ac mae'r tristwch hwn yn siwr o fynd heibio. |
| (Margot) Tyd a fo'n ol! | |
| (Margot) Eith hi'm yn bell na neith Dad? | |
| (0, 4) 221 | Dydd Sadwrn, 30 Ionawr 1943 |
| (0, 4) 222 | Mae pawb yn meddwl mod i'n dangos fy hun pan fydda i'n siarad…yn ddiog pan ydw i'n flinedig, yn hunanol pan fyddai'n byta un tamaid yn fwy nag y dyliwn i…ac yn y blaen ac yn y blaen. |
| (0, 4) 223 | Y cwbl ydw i'n ei glywed trwy'r dydd ydi mod i ddigon a gwylltio rhywun, ag er fy mod i'n ceisio chwerthin a chymryd arnaf beidio malio ─ rydw i yn malio. |
| (0, 4) 224 | Rydw i'n gneud fy ngorau glas i bleisio pawb, mwy nag y mae neb yn ei sylweddoli. |
| (Anne) Dal dy ben yn uwch! | |
| (Peter) Anne? | |
| (0, 5) 289 | Dydd Gwener, Hydref 29 1943. |
| (0, 5) 290 | Mae fy nerfau yn cael y gorau arna i, yn enwedig ar ddydd Sul; dyna pryd fydda i'n teimlo fwyaf digalon… |
| (0, 5) 291 | Does na run aderyn i'w glywed tu allan… |
| (0, 5) 292 | Ar adegau fel hyn, dydi Dad, Mam a Margot yn golygu dim i mi. |
| (0, 5) 293 | Dwi'n crwydro o stafell i stafell, i fyny ac i lawr y grisiau, ac yn teimlo fel aderyn a'i adenydd wedi eu rhwygo ymaith… |
| (0, 5) 294 | Mae llais y tu mewn i mi yn sgrechian, 'Gadewch fi allan lle mae awyr iach a chwerthin!' |
| (0, 5) 295 | Fydda i ddim hyd yn oed yn trafferthu ateb bellach, dim ond gorwedd ar y gwely a chysgu er mwyn i'r amser, y tawelwch a'r arswyd dychrynllyd fynd heibio'n gynt, gan nad oes modd eu dileu. |
| (Peter) Gwena! | |
| (Peter) Diolch Anne. | |
| (0, 6) 324 | Dydd Gwener, Rhagfyr 24 1943. |
| (0, 6) 325 | Mi fydda i'n meddwl weithiau os fydd na rywun yn fy nallt i byth. |
| (0, 6) 326 | Be di'r ots os ydw i'n Iddewes neu beidio? |
| (0, 6) 327 | Pam na allan nhw weld mai dim ond merch ifanc ydw i, a'r cwbl ydw i isio ydi mymryn o hwyl? |
| (0, 6) 328 | Allwn i byth son am hyn hefo neb, neu mi fyddwn i'n siwr o grio. |
| (0, 6) 329 | Mae crio yn gallu dwyn rhyddhad, ond i rywun beidio a gneud hynny ar ei ben ei hun. |
| (Tad) Sh! | |
| (Tad) Cariad Dad wyt ti bob tamad. | |
| (0, 7) 384 | Dydd Sadwrn, Ionawr 22 1944. |
| (0, 7) 385 | Pam y mae gan bobl cyn lleied o ffydd yn ei gilydd? |
| (0, 7) 386 | Mi wn fod na reswm am hynny, ond mi fydda i'n meddwl weithiau ei fod o'n beth ofnadwy na elli di byth ymddiried yn neb, hyd yn oed y rhai agosaf atat ti. |
| (Tad) Barod am dy wely? | |
| (Tad) Da'r Hogan. | |
| (0, 8) 471 | Dydd Sadwrn, Chwefror 12 1944. |
| (0, 8) 472 | Mae'r haul yn disgleirio, yr awyr yn las dwfn, mae na awel fendigedig ac rydw i'n dyheu- yn dyheu yn wirioneddol ─ am bopeth; sgwrs, rhyddid, ffrindiau, bod ar fy mhen fy hun. |
| (0, 8) 473 | Rydw i'n dyheu… am gael crio. |
| (0, 8) 474 | Rydw i'n teimlo fel pe bawn i ar fin ffrwydro. |
| (0, 8) 475 | Mi wn byddai crio o help, ond alla i ddim. |
| (0, 8) 476 | Rydw i mewn stad o ddryswch llwyr, heb wybod be i ddarllen, beth i'w ysgrifennu, beth i'w neud. |
| (0, 8) 477 | Y cyfan wn i ydi fy mod i'n dyheu am rywbeth. |
| (Tad) Meddyliwch amdano fo'n gorwedd yn sbyty yn diawlio'i Swyddogion. | |
| (Milwr) Cwyd! | |
| (0, 17) 790 | Mae'n gwbl amhosibl i mi allu adeiladu fy mywyd ar sylfaen o ddryswch, dioddefaint a marwolaeth. |
| (0, 17) 791 | Rydw i'n gweld y byd yn cael ei drawsnewid yn anialwch fesul tipyn, rydw i'n clywed y taranu agos sy'n mynd i'n dinistrio ninnau hefyd, ryw ddydd a ddaw, rydw i'n teimlo dioddefaint miliynau. |
| (0, 17) 792 | Ac eto, pan fydda i'n edrych i fyny ar yr awyr, rydw i'n teimlo rywfodd y bydd popeth yn newid er gwell, y daw terfyn ar y creulondeb hwn hefyd, ac y bydd heddwch a thangnefedd yn dychwelyd i'r byd unwaith eto. |
| (0, 17) 793 | Yn y cyfamser, mae'n rhaid i mi ddal gafael ar y fy ngobeithion. |