|
|
|
(Ned) Dewch fechgyn, rhaid mynd â'r bywyd-fad mâs. |
|
|
|
(Mari) Wel, Sali fach, dyma ti wedi dod unwaith eto. |
(1, 0) 112 |
Odi'r bad wedi mynd? |
|
(Shan) Odi, mae e' draw, bron o'r golwg 'nawr. |
|
|
|
(Shan) Mae'r môr yn arw heno! |
(1, 0) 115 |
Odi'n wir, ond mae "'Nhad wrth y llyw." |
(1, 0) 116 |
Roedd Gwenno yn meddwl 'mod i yn mynd i aros yn y gwely, ond dim o'r fath beth. |
(1, 0) 117 |
Ni aeth y bad mâs erioed o'r blaen heb 'mod i yma. |
(1, 0) 118 |
Y fi oedd yma gynta' ar y noson ofnadwy honno bymtheng mlynedd yn ol pan aeth William ni yn y bad, ond ddaeth e', na llawer un arall, byth yn ol. |
(1, 0) 119 |
Ni fydd fy amser i yn faith eto, fe groesa i 'r afon cyn bo hir. |
|
(Gwenno) Dewch i eistedd ar y garreg draw fan yna, mam, wnewch chi? |
|
|
(1, 0) 339 |
Dyna 'r ffordd. |
(1, 0) 340 |
Eto! |
(1, 0) 341 |
Eto! |
(1, 0) 342 |
O, diolch i'r nefoedd! |
|
(Gwenno) Dyma 'mam yn dod i'n helpu. |
|
|
|
(Gwenno) Dewch fan hyn, mam, fe ellwch dynnu tipyn bach gyda fi. |
(1, 0) 345 |
Fe dynnaf i â'r anadl ola i gael y merched 'nol, gwnaf yn wir! |
|
|
|
(Sam Caleb) {Yn ei thorri.} |
(1, 0) 386 |
Dere, Shan, cer â fi lawr at y dŵr. |
(1, 0) 387 |
Fe fydd eisieu shawls ar y merched wedi bod yn y dŵr. |
|
|
|
(Gwenno) Byddwch yn siwr o fod yn dost yn y gwely ar ol heno. |
(1, 0) 426 |
Mae'n |shawl| i gyda Bess. |
|
(Shan) Yr oedd yn rhaid i dy fam gael rhoi ei |shawl| i Mari─ni wnai |shawl| neb arall y tro. |
|
|
|
(Shan) I feddwl mai eu hunig frawd a achubwyd ganddynt! |
(1, 0) 444 |
Mae yna galonnau trwm mewn llawer man heno─faint oedd yn y llong, tybed? |
(1, 0) 445 |
Mae yma destun diolch fod ein gweddïau ni wedi eu hateb, a'r bechgyn wedi eu harbed i gyd. |
|
(Shan) Dere adre, Sali. |
|
|
|
(Shan) Bydd cof am heno mewn oesau i ddod, a bydd merched Cymru mewn canrifoedd yn darllen am ferched y Mwmbwls, fel oeddent yn barod pan ddaeth yr alwad i wneud gorchest fawr. |
(1, 0) 448 |
Ie, fyddwn ni ddim yma yn hir eto. |
(1, 0) 449 |
Mae stormydd bywyd bron â dod i ben, ac er bod y cwch bach yma wedi taro yn aml yn erbyn y graig, mae'r Bywyd-fad gerllaw i fynd â fi i'r Hafan Dawel. |
(1, 0) 450 |
Fe ddaw y bad, heb fod yn hir─a fe fydd y Pen-Capten wrth y llyw─ar ryw noson, yn sŵn y storm, i'm mofyn i adre, ond 'rwy'n falch Ei fod wedi'm gadael yma hyd heno, i mi gael gweld dewrder Bess a Mari; a phan gwrdda i â'u tad a'u mam ar y lan draw, dyna stori fydd gen i i ddweyd wrthynt am eu plant. |
(1, 0) 451 |
Bendigedig! |