| (1, 2) 46 | Duw a'th gadwo, Frenin! |
| (1, 2) 48 | O Fife, wiw deyrn, lle y mae baneri Norwy'n herio'r wybr ac yn gwyntyllio'n pobl yn oer. |
| (1, 2) 49 | Dechreuodd brenin Norwy ei hun, âg aruthr nifeiri, a'r bradwr anffyddlonaf hwnnw, pendefig Cawdor, ymgyrch ffyrnig, hyd nes myned Macbeth i'w wynebu'n gyfartal âg yntau, gan ddofi ei ysbryd gwyllt; ac, i mi orffen, syrthiodd y fuddugoliaeth i ni. |
| (1, 2) 51 | Felly yn awr, y mae brenin y Norwyaid yn erfyn am delerau; ond ni roddem ninnau iddo gennad i gladdu ei feirw hyd oni thalai i ni ddeng mil o ddoleri at ein gwasanaeth cyffredin. |
| (1, 2) 53 | Gofalaf wneuthur hynny. |
| (1, 3) 140 | Macbeth, derbyniodd y brenin y newyddion am dy lwyddiant; a phan fo ef yn darllen dy antur di ym mrwydr y gelynion, y mae ei syndod a'i ganmoliaeth yn ymryson a'i gilydd pa un a ddylai fod yn eiddot ti neu eiddo ef; |
| (1, 3) 141 | yn ol ei dewi gyda hynny, wrth fwrw golwg ar weddill yr un dydd, dy gael y mae yn rhengau'r Norwyaid dewr, heb unrhyw ofn rhag y pethau y gwnaethost hwy dy hun yn rhyfedd lun marwolaeth. |
| (1, 3) 142 | Yn chwyrn y deuai'r naill gennad ar ol y llall, a phob un gydag ef yn dwyn dy glodydd yn amddiffyn mawr ei deyrnas, ac yn eu tywallt ger ei fron. |
| (1, 3) 144 | Ac fel ernes o anrhydedd mwy, fo barodd i mi drosto dy alw'n Arglwydd Cawdor; ac ar yr urddas, henffych deilwng arglwydd, canys eiddot yw. |