a1, s1a1, s2

Owain Glyndwr (1879)

Beriah Gwynfe Evans

Out of copyright. This version Ⓒ 2021 Steffan Donnelly, CC-BY-NC-SA 4.0.

Act 1, Scene 1

ACT I.
GOLYGFA I.—Y Croesau; rhwng Glyndyfrdwy a Rhuthyn.
Yn dyfod i fewn OWEN GLYNDWR, a GRUFFYDD ei fab yn ymddyddan.

Gruffydd
A wnewch chwi ddwedyd wrthyf fi fy nhad,
Pa beth yw'r siarad glywaf yma a thraw
Ynghylch y Croesau, a'r Cyffindir hyn?

Glyndwr
Pa beth a glywaist?

Gruffydd
Mae'r si ar led
Fod ein cymydog Seisnig, Arglwydd Grey,
Yn hawlio'r Croesau iddo ei hun yn llwyr;
A beiddia y Normaniad ddweyd yn hy',
Y gyr pob deiliad yma sydd i ffwrdd,
Ac na cha Cymro osod troed i lawr
Ar dir y Croesau, ond o'i genad ef;
Y myn ef weled cyn Gwyl Dewi nesaf
Ei luman ef yn chwifio yn y man
Lle 'n awr cusenir baner goch Glyndwr,
Gan ber awelon nef.

Glyndwr
Myn bedd fy nhad!
Mae hyn yn ormod i fy natur ddal!
Yr wyf yn teimlo fod pob dafn o'm gwaed
Yn berwi yn fy ngwythienau 'n awr,
A bod pob curiad o fy nghalon drist
Yn galw arnaf roddi dyrnod drom
I'r Sais ffroenuchel, elwir Arglwydd Grey,
Yr hwn ysywaeth farna'r Cymro tlawd
Yn deilwng wrthddrych i'w ddirmygus lid!
Ti wyddost ddarfod i'r pendefig hwn
Flynyddau maith yn ol, wneyd eofn hawl
I'r un darn tir. Ei lwyr orchfygu wnes
A throais iddo ef ei hawl yn wawd
Gan brofi'n glir, mewn teg gyfreithlawn lys,
Fy hawl i'r tir: ac am y Croesau hyn
Treftadaeth oedd i'th dad a'th deidiau di,
Ac i'th gyndeidiau, faith ganrifoedd cyn
Fod son am Arglwydd Grey mewn byd yn bod.
Yn awr, diamheu genyf, tybio mae,
Gan ddyfod Harri Henffordd i'r deyrn-sedd,
Y ca yn awr yn lle cyfiawnder ffafr,
Ac arnaf fi trwy drais y ca ei wyn.
Ond ysbryd Bleddyn, dewr Dywysog Powys,
Cyndaid fy nhad, sydd ynof fi yn fyw,
A chochwaed ein Llewelyn, enwog Lyw,
Cyndaid fy mam, yn fy ngwythienau sydd.
Ca Grey, a'i deyrn, a phob Normaniad wel'd
Fod ysbryd yr hen Gymry eto'n fyw.
A chyn yr ymostyngaf i'w sarhad,
Gwnaf Gymru'n wenfflam, a'i chyffiniau'n waed
A mynaf ryddid, neu enillaf fedd!



Yn myned allan. Yn dyfod i fewn GWENFRON, merch Llewelyn ap Huw. Yn ei chanlyn, ond, heb eí weled ganddi, PHYLIP MARGLEE a DAU FILWR yn lifre de Grey.

Gwenfron
(Yn canu.)
Mae llawer merch yn Nghymru
Yn canu heddyw 'n llon,
A'i chalon sydd yn llamu
Gan gariad dan ei bron;
Cydganu mae fy nghalon,
A'u llon galonau hwy:
Enillwyd calon Gwenfron!
A wyddoch chwi gan bwy?

Yr adar ganant odlau,
Gusanant yn y llwyn,
Cusanu brig y tonau
Mae'r awel dyner fwyn,
A'r gwenyn,—blodau cochion
Gusenir ganddynt hwy:
Cusenir gruddiau Gwenfron!
A wyddoch chwi gau bwy?



Phylip Marglee yn dyfod yn mlaen yn llechwraidd, ac yn cusanu Gwenfron. Hithau yn ysgrechian.

Marglee
(Yn efelychu.)
Cusanwyd gruddiau Gwenfron!
A wyddost ti gan bwy?

Milwr 1
Ar f'einioes i! dyna waith da!

Milwr 2
Yn sicr Cadben Marglee, enillasoch ef yn deg.

Marglee
(Yn crechwenu yu ngwyneb Gwenfron, ac yn canu eto.)
Cusanwyd gruddiau Gwenfron!
A wyddost ti gan bwy?

Gwenfron
Gwn. Gan un a gwisg boneddwr yn ei gylch,
Yn cuddio dani adyn iselradd!

Marglee
A feiddi di?

Gwenfron
Gan un a gwisg filwrol yn ei gylch,
Yn cuddio dani galon llwfrddyn tlawd.

Marglee
Y fiden!

Gwenfron
Gan un a ddwg yr hyn nas gall ei enill.

Marglee
Dangosaf gallaf eto ddwyn ychwaneg!

Gwenfron
Gan un sydd ddewr i fygwth dynes egwan,
Ond try yn ngwyneb dyn yn llwfrddyn truan.

Marglee
Mil fyrdd cythreuliaid! Raid im' oddef hyn!
Buasai'n well it' gnoi dy dafod ffwrdd,
Na rhoddi iddo'n ffyrnig gymaint rhaff!
Rhaff roist i'th dafod a dy rwyma'n dyn
I'm nwyd, os nad i'm serch. Ha! Gwenfron dlos,
Cei ar dy wenfron heno ddal fy mhen,
A'th lwyr fwynhau a wnaf mewn cariad wledd!


Yn ymaflyd ynddi—y ddau filwr yn cynorthwyo.

Gwenfron
Help! help! O nefoedd dyner help!


Ei thad Llewelyn ap Huw yn rhuthro i fewn.

Llewelyn
Fileiniaid gwaedlyd! gollyngwch hi yn rhydd.

Marglee
Na, na, 'rhen wr! mae'n drysor llawn rhy werthfawr.

Llewelyn
Gollwng fy merch yn rhydd, neu'n gelain y'th darawaf!



CYNHWRF:— Brodyr Gwenfron a'r Gweision yn rhuthro i fewn, Phylip Marglee yn chwythu ei udgorn. Amryw filwyr Seisnig yn rhuthro i'r maes. Udgorn arall yn ateb yn y pellder. Ysgarmes rhwng y ddwyblaid—y Saeson a'u cleddyfau; y Cymry a ffyn a phigphyrch. Owen Glyndwr a Gruffydd ei fab yn carlamu yn mlaen.

Glyndwr
Plant annwn! rhoddwch le! Pob arf i lawr!

Gruffydd
Ha filain!
(Yn taro Phylip Marglee i'r llawr, ac yn rhyddhau Gwenfron.)


Y ddwy blaid yn gorphwys ar eu harfau.

Glyndwr
Pa beth yw'r cynhwrf annghyfreithlawn hwn?
A wyddoch Saeson eich bod chwi 'n troseddu?
Pa hawl sydd genych osod troed i lawr
Ar dir y Croesau?

Marglee
(Yn codi.)
Oes mae genym hawl
Fel gweision Arglwydd Grey, ei wir berchenog!

Glyndwr
Ei wir berchenog! — Dywed eto air,
'A thynu wnaf o'r gwraidd dy dafod brwnt,
A'i daflu ef i'r cwn,—os bwytu'r cwn
Fath furgyn drewllyd!—Ymaith! ffwrdd a chwi.
Os beiddia eto un o honoch byth,
Neu'ch Meistr ciaidd chwaith ro'i troed i lawr
Ar dir y Croesau, eich ffrewyllu wnaf
Fel cwn yn ol i'ch ffau.


Y Saeson yn myned.

Glyndwr
'N awr Gymry dewch.
Awn ninau adref oll, Dyoddef byth
Un cam ni cha y Cymro dewr, nac un
Gymraes, tra grym yn mraich Glyndwr!


Yn myned allan.

a1, s1a1, s2