GOLYGFA. Cegin mewn ffermdy bychan. Gyferbyn â'r edrychwyr saif y lle tân. Ar y chwith mae drws yn cau ar y grisiau sy'n arwain i'r llofft, a drws arall ar y dde yn agor i'r buarth. Trefner hen soffa lwydaidd ar hyd yr ochr chwith i garreg yr aelwyd â'i chefn at ddrws y llofft, a chadair freichiau yr ochr arall wrth y pentan â'i chefn at ddrws y buarth. Saif y bwrdd rhwng y gadair freichiau a drws y buarth, a gofaler fod carreg yr aelwyd yn weladwy i'r edrychwyr. Dodrefner yn y dull mwyaf syml a chyffredin heb ddim gwychter. Croger almanac uwchben y lle tân. Pan y cyfyd y llen, gwelir ELIN HUWS mewn cap a shôl yn eistedd yn y gadair freichiau ac yn syllu yn synfyfyriol i'r tân. Mae ELIN tua 70 mlwydd oed ac yn wannaidd iawn ei hiechyd, a sieryd mewn llais go gwynfanus, fel un wedi hir ddioddef cystudd. Gwelir ei merch JANE yn smwddio ar y bwrdd ac yn mynd at y tân i newid yr haearn yn awr ac eilwaith. Mae JANE oddeutu 40 mlwydd oed, ac yn tueddu i fod yn oer a chaled ei natur. Mae profiad y blynyddoedd wedi ei suro i fesur. |
|
Jane |
Rhowch broc i'r tân 'na, mam, a pheidiwch a hel meddylia. |
Elin |
(Yn procio'r tân.) Mae'r breuddwyd ges i neithiwr wedi 'ngneud í'n reit anesmwyth. |
Jane |
(Yn awdurdodol.) Rwy'n synnu atoch chi'n codlo'ch pen hefo breuddwydion: ryda chi'n rhoi gormod o goel arnyn' nhw o lawer. |
Elin |
(Yn gwynfanus.) Da ti, Jane, paid a 'nghipio i mor chwyrn, achos dydw i ddim y peth fûm i o ran f'iechyd. |
Jane |
'Dydw i ddim yn ych cipio chi, mam druan, ond yn siwr i chi, ma'ch meddwl chi'n troi gormod ar yr un colyn. Mae'n rhaid i chi drio 'mysgwyd o'r synfyfyrio 'na. |
Elin |
Hawdd y gelli di siarad, 'ngeneth i: rwyt ti wedi cael iechyd di-dor ar hyd dy fywyd: fuost ti rioed fis yn sâl i mi gofio, ac fel y dywed yr hen air, "Nid cyfarwydd ond a wypo." Ac anodd iawn i rai fel dy dad a thitha gydymdeimlo'n iawn â phobol wanllyd. Dyna dy dad─ |
Jane |
Twt, lol, mi wn beth ydach chi am ddeyd─mod i'n tynnu ar ol 'y nhad, mod i braidd yn oer a dideimlad fel y fo. |
Elin |
Waeth hynny na rhagor, rwyt ti'n debycach yn dy ffordd i ochor dy dad nag i f'ochor i. Cofia, ddeydis i rioed air bach am dy dad; dyn cyfiawn ydi o; mae o'n garedig hefyd yn 'i ffordd 'i hun, ond mae 'na rywbeth caled yno fo er hynny. |
Jane |
O ïe, ewch ymlaen─rwyf finna'n garedig ond fod rhywbeth stiff yn 'y natur i. Welwch chi, mam, rwyf wedi rhoi blynyddoedd gore 'y mywyd i slafio'n galed yn y ffarm fechan 'ma, ac rwyf wedi tendio arnoch chitha gystal allwn i pan nad allech neud ond y peth nesa i ddim drosoch ych hun. |
Elin |
Do, Jane bach, rwyt ti wedi bod yn dda i mi, a ddylwn i ddim achwyn, ond mod i ambell waith yn teimlo'th fod braidd yn ddi-amynadd hefo fi. Hwyrach fod y bai arna i; rwy'n mynd yn fwy plentynnaidd efallai wrth fynd yn hynach. |
Jane |
Na, na! ddeydis i mo hynny chwaith. Y gwir plaen ydi, fedra i ddim bod yn fêl a siwgwr, a waeth i mi heb drio bellach. |
Elin |
Dyna'n union fel y bydd dy dad yn arfer deyd amdano'i hun. |
Jane |
Wel, mi gadawn hi ar hynyna. Beth ydi'r breuddwyd 'ma sy wedi'ch ansmwytho chi? |
Elin |
Jane bach, rwyt ti'n mynd o dy ffordd rwan i mhlesio i: 'dwyt ti'n malio dim botwm corn am freuddwydion. |
Jane |
Na, na, deydwch y breuddwyd: mi fydd yn ollyngdod i chi gael i ddeyd o. |
Elin |
Mi freuddwydis neithiwr fod Dic, dy frawd, wedi dod adre a bod golwg torcalonnus o wael a llwm arno fo. Roedd o mor blaen o flaen 'y ngolwg i ag rwyt ti, ac roedd o'n edrach fel un yn dihoeni─ïa, roedd golwg un yn marw arno fo. Mae'r breuddwyd wedi 'ngneud i'n anesmwyth iawn. |
Distawrwydd. |
|
Elin |
'Dwyt ti'n deyd dim, Jane. |
Jane |
'Does dim i'w ddeyd, achos mi wyddoch be di marn i am Dic erbyn hyn. |
Elin |
Gwn, 'ngeneth i─rwyt ti 'run farn a dy dad. Dyma dros bum mlynedd wedi mynd heibio er pan safodd dy dad ar garreg yr aelwyd 'ma─ anghofia i byth mo'i eiriau: mi warniodd fi nad oeddwn i enwi Dic yn i glyw o hynny allan; a wnes i byth, ond ma' 'nghalon i ar dorri i gael siarad amdano fo hefo dy dad, ond fod ofn gneud hynny arna i. |
Jane |
Gwell i chi beidio hwyrach; mi wyddoch sut un ydi 'nhad ar ol rhoi'r ddeddf i lawr. |
Elin |
Dyna'r noson─yr un noson pan yr aeth o ar 'i draed ar y gadair i osod almanac i fyny uwchben y lle tân 'ma, i guddio llun Dic bach rhag i neb gael gweld y llun, ond ŵyr dy dad ddim pa mor amal rydw i'n codi cwr yr hen almanac hefo'r procar i sbio ar 'y machgen. Dic bach benfelyn ydi o i mi er 'i holl ddrwg. |
Jane |
(Yn frochus.) Dic bach, wir! Mae'n ddigon hen i fod wedi torri'ch calon chi beth bynnag er's dros bum mlynedd: mae'n ddigon hen i fod wedi gneud 'y nhad ddeng mlynedd yn hynach na'i oed. 'Dydw i ddim yn synnu na fyn 'y nhad ddim clywed i enw yn y tŷ 'ma. Dic bach, ai ê? Fo chwalodd ddedwyddwch yr aelwyd 'ma am byth. |
Elin |
"A anghofia mam ei phlentyn sugno?" (Sych ei llygaid â chwr ei ffedog.) Beth bynnag ddeydi di a dy dad, Dic f'unig fachgen ydi o i mi, a dyna fydd o byth. O'r tad! sgwn i ymhle mae o'r noson rewog 'ma. Dic, Dic! pam rwyt ti wedi 'nghadw i am bum mlynedd heb yr un cipolwg arnat ti ac heb yr un gair o dy helynt? |
Jane |
Mam, cymrwch gyngor gen i, peidiwch ag upsetio'ch hunan ar i gownt o, 'dydi o ddim yn werth yr un deigryn nac ochenaid. |
Daw'r Tad i mewn gyda rhaw a bwcedaid o datws: gesyd hwy yn y gongl y tu ol i'r soffa, ac yna daw at y tân i ymdwymo. Mae tua 70 mlynedd oed, yn ŵr penderfynol, ac i bob golwg yn stoicaidd ei natur. |
|
Tad |
(Dan ymdwymo.) Mae min yr awel yn torri fel rasal heno: roedd hi'n oer erwinol yn yr ardd 'na rwan, |
Elin |
Mae hi'n galed ar bob crwydryn digartref ' ar noson fel heno. |
Tad |
(Yn dal i ymdwymo.) Mae'r crwydriaid, fel rheol, yn derbyn 'u haeddiant: y nhw, mi wranta, sy'n gyfrifol am 'u cyflwr. Jane, 'dwyt ti ddim bron dwyn y smwddio na i ben? Does dim ond rhyw awr ne ddwy rhyngom ni a bore Saboth, wyddost. |
Jane |
Rwyf bron wedi gorffen. |
Tad |
(Yn eistedd i dynnu'i legins a'i esgidiau.) Does dim fel darfod gwaith y tŷ yn brydlon nos Sadwrn i fod yn barod i'r Sul. |
Jane |
Yma y bydd y pregethwr fory yntê yn cael cinio a thê? |
Tad |
Ie. |
Elin |
Pwy ydi'r pregethwr fory, William? |
Tad |
Ezra Davis, Llanllios. |
Jane |
(Dan bacio'r taclau smwddio.) Does gen i fawr o feddwl o Ezra Davis, waeth gen i pwy glywo. |
Tad |
Jane, 'dalla i d'aros di yn siarad yn fychanus am ddynion da. |
Jane |
Da ne beidio, un poenus ydi o i aros mewn tŷ beth bynnag. |
Tad |
Be sy o'i le arno? |
Jane |
Dim, am wn i, ond i fod o'n ofnadwy o barticlar hefo'i fwyd. Pam na fedar o fyta fel rhyw ddyn arall─byta popeth, yn lle pigo fel cyw iar? |
Tad |
Paid a beio dyn am rhyw fân betha fel yna. (Cyfyd i osod y legins a'r esgidiau wrth y bwcedaid datws: yna â at y dresal i gael y Beibl, ac ar ol symud y bwrdd yn nês i'r tân, cymer gadair ac egyr y Beibl.) Fe ddarllena chydig adnodau, ac wedyn mi awn i orffwys. Leiciech chi ddarllen heno, Elin? |
Elin |
Na, mae'n well gen i beidio heno. |
Tad |
Pam? Ydych chi ddim yn dda heno? |
Elin |
Ydw, cystal ag arfar, ond mod i'n methu peidio meddwl am y cre'duriaid tlawd sy allan yn yr oerfel yr hwyr 'ma. |
Tad |
Oes rhyw ran y leiciech chi i mi ei darllen? |
Elin |
Darllenwch y ddameg ola yn y bymthegfed o Luc. |
Tad |
O'r gore. Jane, ddaru ti folltio'r drws? |
Jane |
Naddo. (Â at y drws.) |
Elin |
Paid a'i folltio fo 'rwan, ngeneth i. |
Tad |
Pam? (Nid etyb ELIN.) Bolltia fo fel arfar. |
Gwna JANE felly ac wedyn eistedd ar y soffa gyferbyn â'i mam. Tyn y tad y spectol o'r câs, glanha hi, a gesyd hi ar ei lygaid. Chwilia am y bennod a dechreua ddarllen. |
|
Tad |
"Yr oedd gan ryw ŵr ddau fab, a'r ieuengaf ohonynt a ddywedodd wrth ei dad, fy nhad, dyro i mi y rhan a ddigwydd o'r da, ac efe a rannodd iddynt ei fywyd." (Tyn y spectol oddiar ei lygaid gan gymryd arno fod angen ei glanhau eilwaith.) "Ac ar ol ychydig o ddyddiau y mab ieuengaf a gasglodd y cwbl ynghyd ac a gymerth ei daith i wlad bell, ac yno efe a wasgarodd ei dda gan fyw yn afradlon." |
Clywir curo gwan ar y drws. |
|
Elin |
'Rhoswch funud, Wiliam, 'rwy'n meddwl i mi glywed sŵn curo. |
Tad |
Ddylai dim gael torri ar y darllen. |
Elin |
Ond mae hi'n oer iawn i gadw neb i aros heno y tu allan. |
Curir eilwaith dipyn yn drymach. |
|
Tad |
Jane, gwell agor y drws efallai: hwyrach fod y pregethwr wedi dwad heno yn lle bore fory. |
Tyn JANE y follt ac egyr y drws. |
|
Jane |
Pwy sydd yna? |
DIC yn dyfod i mewn drwy'r drws a golwg llwm a chystuddiol arno, fel pe'n rhy wan i gerdded. Sieryd mewn llais bloesg a blinir ef gan beswch trwm. |
|
Dic |
Jane! |
Elin |
(Yn codi yn egwan ar ei thraed a'i llais yn grynedig.) Pwy sydd 'na, Jane? Dic annwyl, ai ti sydd yna, dywed? Tyrd at y tân, 'machgen bach i, i dwymo dy ddwylo oerion. Mae 'meddwl i wedi bod hefo ti drwy gydol nosweithia'r barrug 'ma. |
Tad |
(Yn dreng.) Elin, steddwch i lawr, a pheidiwch a chyffroi'ch hunan. |
Elin |
Wiliam, Wiliam! sut y medra i beidio, a Dic bach wedi dwad adre ar ol blynyddoedd o fod í ffwrdd. "Fy mab hwn oedd farw ac a aeth yn fyw drachefn, efe a gollesid ac a gaed." |
Tad |
(Yn chwerw.) Wraig! rhag cwilydd i chi adrodd geiria mor gysegredig uwchben creadur fel acw (gan gyfeirio ei fys ato), sy wedi dwyn gwarth ardal gyfa arno ni; 'nacw sy'n gyfrifol am ddwyn y bedd flynyddoedd yn nês atoch chi, ei fam, ac ataf innau ei dad. Ai mab yw'r un a gurodd hoelion i eirch ei rieni? |
Elin |
O, Wiliam! mi lladdwch o â'ch geiriau brathog! |
Dic |
(Yn neshau'n wylaidd at y bwrdd ac estyn ei law i'w dad.) 'Nhad, newch chi ysgwyd llaw hefo fi? |
Tad |
(Yn tynnu ei spectol yn bwyllog a'i gwthio i'r câs.) Na wna. |
Elin |
Wiliam! Dic ydi o! yr unig fab sy gynno ni! |
Tad |
Na, dydi o ddim yn fab i mi bellach: mi fu 'y mab i farw chwe blynedd yn ol pan y gadawodd i gartref mewn gwarth. Jane, mae'n bryd i ti fynd i dy wely. |
Goleua JANE y gannwyll ac â'r tad at y cloc sy ar y dresal i'w weindio. |
|
Elin |
Aros, Jane bach, mae'n siwr fod ar Dic eisio bwyd. Fe gymeri damaid, yn nei di, 'machgen i? |
Dic |
Na, does dim taro arna i heno, mam: mi elli fynd i dy wely, Jane. |
Elin |
'Ngwas bach i, rhaid iti gymryd rhywbeth i'w fyta; pryd y cest di fwyd ddwaetha? |
Dic |
Wel wir, dydw i ddim yn cofio'r funud 'ma, ond fedra i fyta dim rwan beth bynnag. |
Jane |
Dyma fi'n mynd ynteu. (A drwy ddrws y grisiau gyda'r gannwyll.) |
Elin |
Tyrd at y tân, 'machgen i. |
A Dic ar ei liniau o flaen y tân wrth liniau ei fam, a gwelir hi'n teimlo'i ddwylo. |
|
Elin |
Gwarchod pawb! mae dy ddwylo di fel y clai; da ti, twyma nhw'n dda. Cymer gwpanaid o dê, Dic bach, i 'mhlesio i. |
Dic |
Na, wir, mam, fedra i ddim, ond mi leiciwn gael gorfadd ar y soffa 'ma o flaen y tân, os ydi 'nhad yn fodlon: mi rydw i wedi blino. Mi â i ffwrdd ben bore fory ond i mi gael gorffwys heno. |
Tad |
Na, 'dei di'r un cam o'r tŷ 'ma tan fore Llun: rwyt ti wedi torri digon ar y Saboth y blynyddoedd dwaetha; thorri di mono fory o'r tŷ yma: os dyna dy fwriad, gwell i ti fynd oddiyma heno nesa. Cofia, un o'r ddau beth─aros yma tan fore Llun, neu fynd heno. Rwan, Elin, mi'ch helpiaf chi tua'r llofft. |