| Daw Pobun i lawr mewn gwisg wen laes. Ffon pererin yn ei law, eì wyneb yn welw fel angau, ond wedi newid ei olwg. Â tuag at y lleill. |
|
| Gweithredoedd Da |
[Oni theimlais i fod Pobun yn dyfod? Ie, ef ydyw, a daw yma. Yr oedd rhywbeth yn dywedyd wrthyf mai ef ydoedd. Fe allodd fodloni ei Arglwydd, 'rwy'n teimlo drwy f'aelodau oll y nerth at ehedeg fry!] |
| Pobun |
Weithion, rhowch i mi yn ffyddlon eich dwylaw, cefais y cymun Sanct. [Bendigedig a fo'r sawl a barodd i mi hyn ac a roes i mi hefyd gyngor da. Bellach, boed diolch i chwi am aros mor ofalus amdanaf gyda gweddïau dyfal.] Ac weithian, gadewch i ni gychwyn ar y daith. Doded pawb ei law ar y ffon hon a chanlyned fi i'm bedd. |
| Gweithredoedd Da |
Ni thynnaf i mo'm llaw oddi ar y ffon cyn bod y daith ar ben. |
| Ffydd |
Mi safaf gyda thi megis y sefais gynt gyda Iwdas Maccabaeus. |
| Ant i fyny'r llwyfan. Daw Angau ymlaen a'u canlyn. Safant wrth y bedd. |
|
| Pobun |
(Gan gau ei lygaid.) Weithion, rhaid i mi fynd i'r bedd, sydd cyn ddued â'r nos. Trugarha wrthyf yn dy holl-allu, Arglwydd! |
| Ffydd |
Safaf yn d'ymyl a gwyliaf di. |
| Gweithredoedd Da |
A deuaf innau gyda thi, Pobun. |
| Pobun |
O Arglwydd Waredwr, aros gyda mi, arnat y galwaf am drugaredd. |
| Gweithredoedd Da |
(Gan ei gynorthwyo i'r bedd a'i ganlyn ymo.) Arglwydd, boed dawel ein diwedd ni, i'th lawenydd di yr awn i mewn. |
| Pobun |
[(Yn y bedd fel na weler onid ei ben a'i ysgwyddau.) Gan iti fy mhrynu'n rhydd, cadw eto f'enaid fel nas coller ac fel yr esgynno atat Ti yn y dydd diweddaf gyda theulu'r gwaredigion.] |
| [Sudda o'r golwg.] |
|
| Ffydd |
Weithion, fe orffennodd ei ddynol daith. Saif yntau gerbron ei Farnwr yn llwm a noeth a'i weithredoedd yn unig gydag ef, a hwythau'n gyfnerth iddo ac yn eiriol drosto. Bendithiant ef; tybiaf mai lleisiau'r angylion a ddaw i'm clyw, a hwy yn galw ar yr enaid tlawd i blith eu nefol raddau. |
| Angylion yn canu. LLEN |